Filmy rosyjskie bywają świetne. Wystarczy przypomnieć Nikitę Michałkowa (wspominam „Oczy czarne” z Marcello Mastroiannim albo choćby „Spalonych słońcem” – fenomenalny obraz, nagrodzony Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego), jego brata Andrieja Konczałowskiego (pamiętna „Syberiada”), Andrieja Zwiagincewa i jego „Lewiatana” oraz „Niemiłość”.
Kino rosyjskie jest niewątpliwie warte szczególnej uwagi. Do DCF-u nadciąga Sputnik – będzie można obejrzeć najlepsze tytuły 12. Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską”.
Pierwszy pokaz już w czwartek o godzinie 10 – organizatorzy zapraszają na wyprawa do cyrku. W programie projekcja „Lili” Antona Czyżykowa i Ilji Czyżykowa, akcja toczy się właśnie w objazdowym cyrku. Na ten film mogą się wybrać młodzi widzowie, bo jest adresowany do młodzieży.
W czwartkowy wieczór debiut Władimira Bitokova – „Głębokie rzeki”. Reżyser zabierze nas do kabardyjskiej wioski, czyli na północny Kaukaz, skąd pochodzi. „Głębokie rzeki” to pierwszy film w historii, w całości nakręcony w języku kabardyńskim, a jego twórca nie zatrudnił wielu profesjonalnych aktorów....
Od zawsze dobrze rozumiemy Rosjan. Może to wspólna „słowiańska dusza”, może wspólnota przeżyć? Trudno jednoznacznie stwierdzić. Na pewno warto dowiedzieć się, jak Rosjanie radzą sobie z kontrastami postaw życiowych („Ambiwalencja”, reżyseria Anton Bilżo), porównać ujęcia fascynującej Syberii z „Syberiady” z pokazanymi w filmie „Dwoje” (reżyseria Timofiej Żałnin). Czy losy polskich i rosyjskich menadżerów są podobne? („Słonie mogą w piłkę grać”, reżyseria Michaił Segał). Współczesne rosyjskie realia: korupcja sądów, bezkarność mundurowych służb też są warte poznania („Podrzutki”, reżyseria Iwan T. Twierdowskij). Widzowie, którym nie jest obojętny los zwierząt, powinni wybrać się na „Serce świata” – reżyserka Natalia Mieszczaninowa opowiada o ośrodku szkoleniowym dla psów myśliwskich.
Małgorzata Matuszewska
Fot. materiały prasowe DCF
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz